به گزارش هه وال موکریان، طی ۱۰۰ سال گذشته و با صنعتی شدن جوامع و به دنبال آن مهاجرت مردم به شهرها و توسعه شهرنشینی، ایجاد و احداث میلیون‌ها کارخانه مختلف در سطح جهان و استفاده آنها از سوخت های فسیلی موجب آلودگی های وسیع زیست محیطی در سطح دنیا شد و بر همین اساس، نیاز به فضای سبز و گسترش آن به عنوان یکی از مهم ترین عوامل موثر در کاهش آلاینده ها بیش از پیش احساس شد

تراکم جمعیتی در شهرها به دنبال صنعتی شدن جهان، توجه ویژه به حوزه فضای سبز بویژه ایجاد پارک ها، کمربند های سبز در شهرها و بوستان های محله ای جزء اقدامات لازم اجرای برای مدیران و دولت ها در نقاط مختلف جهان و از جمله ایران شد هرچند نظر می رسد تا رسیدن به نقطه مطلوب راه های نرفته زیادی پیش روی متولیان امر بویژه شهرداری ها قرار دارد.
از وظایف عمده شهرداری ها حل مسائل زیست محیطی و تبدیل محیط شهری به محیط سالم و قابل زیست برای ساکنان آن است و از این روست که ایجاد و توسعه فضای سبز همواره جزو فعالیت های اصلی شهرداری های بویژه در ایران بر اساس شرح وظایف انان بوده است.
بی تردید احداث پارک ها، باغ ها و فضاهای سبز جدای از تغییر مبلمان شهری و ایجاد آرامش روانی برای شهروندان، سبب کاهش زیان های مخرب ناشی از الودگی هوا و ناهنجاری های صوتی می شود و همچنین گردش آب و نفوذ پذیری باران به سفره های زیرزمینی را هم تسهیل می کند.
در کشور ایران و بر اساس سرانه پیشنهادی بوستان ها و فضای سبز سطح شهرها بر اساس پیشنهاد سال ۱۳۸۱ وزارت مسکن و شهرسازی هفت تا ۱۲ متر مربع است البته این میزان با توجه به شرایط آب و هوایی، خصوصیات اقلیمی و دسترسی به آب در بین شهرهای ایران متفاوت است به همین دلیل نمی توان برای سراسر ایران استاندارد واحدی را ارائه کرد.

شهر بوکان که بر اساس داده های جغرافیایی در منطقه نیمه خشک شمال غرب کشور قرار گرفته از کمبود شدید فضاهای سبز درون شهری رنج می برد و این مهم بوکان را جزء اخرین شهرها از نظر میزان فضای سبز در سطح شهرهای استان قرار داده است.

بر اساس طرح تفصیلی پیشین شهر بوکان (مصوب ۱۳۸۳) تا سال ۹۳ جمعیت ۱۸۰ هزار نفری برای این شهر پیشبینی شده بود که در همین طرح و به ازای هر نفر هفت متر فضای سبز استاندارد یعنی ۱۳۰ هکتار زمین می بایست به این حوزه در سطح مناطق مختلف شهری اختصاص می یافت که اکنون و با گذشت هفت سال از پایان این مهلت شاهد اختلاف فاحش پیش بینی ها با تحقق سرانه ها است.

در حال حاضر به استناد مطالعات طرح جامع جدید، شهر بوکان در سال ۱۳۹۹ با جمعیتی حدود ۱۸۵ هزار نفر دارای حدود ۶۰ هکتار پارک و فضای سبز بوده که تقریباً معادل تقریبی ۴۵سانتیمنر مربع به ازای هر نفر می باشد.

بر اساس داده ها این ۶۰ هکتار فضای سبز موجود شامل پارک های ساحلی، ملت، محمدیه، شهرک فرهنگیان، کیوه رش، کوه اندیشه، مکریان، کوی افتاب و چند بوستان محلی از جمله کلتپه و شقایق و غیره است که طی دو دهه گذشته در این شهر احداث شده اند.

با مروری بر کارنامه شهرداری ها طی سه دهه گذشته باید دهه ۷۰ را سال های طلائی ایجاد فضاهای سبز در بوکان داشت که طی آن پارک های مهمی همچون ساحلی، محمدیه و بوستان قله در آن احداث شد و با گذشت از این دهه شاهد رکودی تاریخی در ایجاد و تاسیس پارک ها در سطح شهر بودیم.

اما با شروع دهه ۹۰ و با گسترش مهاجرت به بوکان به علت های مختلف از جمله خشک سالی ها شهرداری نیزطی دوره های مختلف ایجاد پارک های جدید را در اولیت های خود قرار داد که از آن جمله می توان به احداث جنگل کیوه رش، پارک کوی اندیشه و پارک مکریان اشاره کرد.

احداث این پارک ها انقلابی جدید در گسترش فضای سبز در مناطق مختلف بوکان بعد از یک دهه رکود سنگین نیز سبب نشد بودکه کمبود ها در این حوزه‍ جبران شود و هنوز شاهد انیم که سهم هر بوکانی از فضای سبز کمتر از یک متر است و هنوز با استاندارد های کشوری نه جهانی برای شهر های با موقعیت جغرافیایی و صنعتی بوکان فاصله ها داریم.

بر اساس طرح جامع شهر بوکان و پس از مطالعه ی دهه ی گذشته و درک وضع موجود سرانه ها و کاربری های بوکان با پیش بینی جمعیتی حدود ۲۸۰ هزار نفر در افق سال ۱۴۰۵، سرانه ی پارک و فضای سبز را برای شهروندان بوکانی حدود ۶ متر مربع به ازای هر نفر پیشنهاد نموده است که این به معنی کمبود مساحتی حدود بیش از ۴۰ هکتار با کاربری فضای سبز و پارک در داخل شهر می باشد.

امید است مدیران متولی و مسئولان شهرستانی نگاهی ویژه و کارشناسی به فضای سبز این شهر بویژه در مناطقی همچون علی آباد، امیر اباد، اسلام آباد و کوی هواشناسی داشته باشند تا جدای از کاهش بار روانی جامعه و حفظ سلامتی شهروندان در برابر آلودگی های سمعی و بصری به زیبایی های این شهر بیفزایند.

انتهای پیام/

اروميه – اشنويه – بوکان – پلدشت – پيرانشهر – تکاب – چالدران – چايپاره – خوي – سر دشت – سلماس – شاهين دژ – شوط – ماکو – مهاباد – مياندوآب – نقده – بانه – بيجار – دهگلان – ديواندره – سروآباد – سقز – سنندج – قروه – کامياران – مريوان – سردشت – استان آذربایجان غربی – استان کردستان – استان ایلام – استان کرمانشاه – اسلام آباد غرب – پاوه – ثلاث باباجانی – جوانرود – دالاهو – روانسر – سر پل ذهاب – سنقر – شهرستان صحنه – قصر شیرین – کرمانشاه – کنگاور – گیلانغرب – هرسین – شهرستان آبدانان – ایلام – شهرستان ایوان – شهرستان بدره – شهرستان چرداول – شهرستان دره شهر – شهرستان دهلران – شهرستان سیروان – شهرستان ملکشاهی – شهرستان مهران – استان تهران – شهر خلیفان – شهر سیلوانه – شهر سیمینه – استان آذربایجان شرقی – استان اصفهان – استان قم – استان یزد – استان همدان – استان هرمزگان – استان مرکزی – استان مازندران – استان لرستان – استان گیلان – استان گلستان –  استان کرمان – استان قم – استان قزوین – استان فارس – استان سمنان – استان زنجان – استان بوشهر – استان تهران – استان البرز – استان خراسان جنوبی – استان خراسان رضوی – استان خراسان شمالی – استان اردبیل – استان ایلام – شهرستان اسلامشهر – شهرستان پاکدشت – شهرستان پیشوا – شهرستان تهران – شهرستان دماوند – شهرستان رباط کریم – شهرستان ری – شهرستان شمیرانات – شهرستان شهریار – شهرستان فیروز کوه – شهرستان قدس